ناخدای کوچکی

کربلایی تر شده در کربلای کوچکی

می برد دل از خدا با خنده های کوچکی

آب و آه و تیر و گریه این هجاهای بلند

شعله می ریزند بر روی هجای کوچکی

قصد بالا رفتن از هفت آسمانش در سر است

کودک شش ماهه ای با دست های کوچکی

عمر نهصد ساله لازم نیست در این خاندان

کشتی نوح است دست ناخدای  کوچکی

دست از دامان موسی های کوچک بر مدار

می شکافت نیل حتی با عصای کوچکی

یک مسیحا طفل اینجا می تواند سال ها

مرده ها را زنده سازد با دعای کوچکی

هیچکس را کم مدار هیچکس را کم مگیر

می شود پیغمبری شد در حراء کوچکی

کوفیان شأنش نفهمیدند ور نه سال ها

سجده می کردند آنجا بر خدای کوچکی

♥♥♥♥امام رضا♥♥♥♥♥♥♥♥امام حسین♥♥♥♥

در کنارِ تو وجودم به خدا نزدیک است

هرکه نزدیکِ شما شد به خدا نزدیک است

تو خودت حافظ ما باش به یغما نرویم

دام ابلیس به ما در همه جا نزدیک است

اعتقاد دلم این است که در هئیت ها

دست احسان کریمان به گدا نزدیک است

شکوه اى نیست اگر غرق مصیبت شده ام

طالب وصل همیشه به بلا نزدیک است

تا همین جا به خدا قافیه را باخته ام

مرگ این غم زده، بى چون و چرا نزدیک است

دل بى تاب مرا روى گسل ساخته اند

غافل از یار شَوَم زلزله ها نزدیک است

هر که دارد هوس کرب و بلا گریه کند

گریه کن ها سفر کرب و بلا نزدیک است

گرچه دور از حرمِ کرب و بلایم ولی

باز هم شکر خراسان رضا نزدیک است

علی اکبر

قیامت قامت و قامت قیامت

قیامت می کند این قد و قامت

موذن گر ببیند قامتش را

به قد قامت بماند تا قیامت

بگو چند ساله تو نوبتی

بگو چند ساله تو نوبتی

بگو چند شبِ که بی طاقتی